در گذر 96- بخش اول: بهارانه

در حالی که نفس های سال 96 به شماره افتاده است مادری آخرین مقالۀ آماده شدۀ خود را به ادیتور یک ژورنال می سپارد و مستقیم می رود سراغ خانۀ مجازی اش که مدت هاست در و پنجره اش بسته مانده و او را دلتنگ نگارش کرده است! نه آن که در این مدت ننوشته باشد؛ نه! ولی به فارسی نوشتن و از خودش و دلبندش نوشتن چیزی ست که او در طی سالی که گذشته است از آن محروم بوده است. بلی! این خانه را یک خانه تکانی اساسی لازم است!
مستقیم می رود سراغ آرشیو عکس های سال گذشته تا وقایع مهم را در فرصت باقیمانده از آرشیو بکشد بیرون! از آن لحظه ای که در واپسین لحظات سال 95 پسرکش با عروسک محبوب کنار هفت سینی که برای چیدنش از هفته ها قبل برنامه ریزی کرده بود نشسته است:

و یا آن لحظه ای که با لباس های پلوخوری به همراه پسر عمه اش رضا که این روزها بدجور به رفیق گرما و گلستان هم تبدیل شده اند به طبیعت گردی رفت:

و یا آن گاه که در گیر و دار بازی، لباس هایش را یکشنبه شنبه کرده و خود را مالک همۀ سبزه هایی که از اواسط اسفند به مادرجانش سفارش کاشتنش را داده بود، می دانست:

و روزهای بهاری در گذر از کلاس های مهد:

و گم شدن در زیبایی های سرسبز دماوند:

و گذر روزهای خردادماه در فیروزکوه زیبا، سد نمرود:

و گوشه ای از روزهای اردیبهشتی سپری شده در مهد:

و دیگر روزی از خردادماه در زرین دشت زیبای فیروزکوه:

و از آن سلسله روزهایی که مادرش گرفتاری کاری داشت و او به همراه پدرش عازم کارگاه می شد:

پی نوشت: از آن جا که پست بعد از مدت ها و با ربات تلگرام نی نی وبلاگ نوشته شد، حالا که نگارنده جهت ویرایش پست به وبلاگ مراجعه می کند در می یابد که گویا وبلاگ زیاد هم بی خانه تکانی نمانده است و مدیریت نی نی وبلاگ اسااااسی خانه تکانی کرده است! گرچه این خانه تکانی زیاد مطابق سلیقۀ نگارنده نیست ولی زنده باشی و خسته نباشی مدیر خانه تکانی هایت مستدام

ادامۀ این پست: تابستانۀ 96