تولد مامانم

دیروز تولد مامانم بود و بابام خیلی به ما توجه کرد که بالاخره چند ساعت بی خیال کارش شد و تصمیم گرفت ما رو ببره بیرون. رفتیم و رفتیم و رفتیم...تااینکه یهو دیدم جلوی بوستان ولایت ایستادیم و رفتیم قلعه شادی... ولی خیلی دیگه شادی بود..فکر کنید سر و صدای دستگاه ها با صدای جیغ بچه هایی که بازی می کردند چی میشه!!!!

منم که چند روزه آنفولانزا دارم و اصلا اعصاب مصاب درستی ندارم و شهر بازیه دیگه...البته از بازی لذت بردم.

خوشحال بودم که مامانم دوربینش و خونه جا گذاشته بود.... هنوز داشتم از بازی لذت میبردم که دیدم ازم عکس گرفتند چشمت روز بد نبیبه مامانم دست از سر من برنمیداره با موبایل داشت ازم عکس می گرفت.

ببین چه خوب رانندگی می کنم...

اینم علیرضای خلبان...

نه جانم این آقا اپراتور دستگاه نیست بابامه کنارم ایستاده که یه وقت نپرم با هلیکوپتر مردم برم اونور آب...امان از دست این پدر و مادرها نمیذارند ما بچه ها آزادی عمل داشته باشیم...(اشتباه نشه عملی نه عمل..)

اینم منم که نشستم اینجا دارم غصه می خورم آخه دوست دارم برم مثل اون نی نی ها روی جامپینگ بالا پایین بپرم ولی میگن تو هنوز کوچیکی.... ای خدا زود منو بزرگ کن....باشه بزرگ بشم به حساب همتون رسیدگی میکنم تا دیگه نگید من کوچیکم...

اینم علیرضای لوکوموتیو ران محکم بشین که رفتیم...

مامان جونی تولدت مبارک اااااآااااااااااابببببببببببببببببببببببببب ب (این یک بوس بود به سبک خودم. وقتی میخوام بوس کنم لپ هام و باد میکنم میارم نزدیک میذارم روی لپ مورد نظر همراه با صدای ااااآاااااابببببببببببببببب و آخر که بر میدارم میگم ب این صدای بوسمه آخه منم دوست دارم مثل بزرگترا بوسم صدا داشته باشه)

ایشالا که هر روز تولدت باشه مامانی و ما یه دل سیر بازی کنیم...