در گذر 96- بخش چهارم: زمستانه

به به بازم سفر...اونم کشور محبوب من... شاید به خاطر زبان و فرهنگ مشترک الهی همیشه شاد باشید...خلاصه نگاری فوق العاده ای بود...و پسرک خلاصه بزرگ نشده و خاطرات تو ذهنت ماندگارن

بلد بودن ترکی آذری خیلی کمک میکنه به فهمیدن ترکی استانبولی و ما هم تبریزی هستیم و کمااینکه ترکی آذری منم تعریفی نداره...و البته منم در حد اینکه کارام رو راه بندازم و راحت خرید کنم و بفهمم چی میگن و بفهمونم چی میخوام بلدم نه اینکه بلبل زبونی کنم و البته یه جورایی مصدر فعل و فاعل رو که بگیری فرقش با ترکی ما چیه خودش خیلی کمکه آخه حتما متوجه شدی که انگلیسی ترک ها افتضاحه و تقریبا اصلا انگلیسی نمیفهمن و برای همین ترکی بلد بودن اونجا واقعا مهمه.... وای غذاهاش معرکه ست... ولی با تعاریفت دلم خواست گرجستان رو هم تجربه کنم​​​

سلام بر الهام جان وگل پسر
چقدر دلم تنگیده برای شیرین زبونی های مادر و پسریتون
انشاالله سلامت وشاد باشید هرجا که هستید ومی روید

عزیزم لن شاالله که سال جدید پراز موفقیا وروزهای خوب باشه براتون
به به چه عکس هایی
چه سفر وچه زلزلزله ای😂😂
روز مادرتم مبارک باشه با این هدیه فوق العاده ودست خط خوشکل پسرکم
مگه مهد نوشتن بهشون یاد میده؟؟
امیدوارم همیشه سلامت وخرم دل باشین دوست جان😍😘😘😘😘

سلام الهام عزیزم 
چه حال چه احوال دوست عزیزم
احوالعلیرضا خان نوری چطوره هزار ماشالله حسابی واسه خودش مردی شده
ببخش که آنقدر دیر اومدم واقعا فرصتهام کم شده با وجود دخترک دبستانیم سر کار ما افتاده با ی بچه ی لجباز و مشق ننویس خدا این آخر سالی رو به خیر کنه بی صبرانه منتظر اواخر اردیبهشتم
و اما زلزله که ماخوشبختانه کاشان بودیم و اما تا مدتها تحت شدید ترین تدابیر امنیتی بودیم
و اما سفر انشالله که همیشه به سفر باشید دوست خوبم و نمیدونم چرا از سفر به کشورهای خارجی می ترسم ی فوبیا است در وجودم ی وقتایی پوریا میگه بریم گرجستان نمیدونم چرا علاقه ای نشون نمیدم چون می ترسم البته خنده داره نه 
از اینکه بعد از مدتها وبلاگت به روز شده خیلی خوشحالم البته من پستتو همان اوایل خوندم ولی متاسفانه فرصتی برا کامنت گذاشتن نداشتم انشالله که همیشه موفق باشی دوست گلم و زندگی همیشه بر وفق مرادت باشه در کنار عزیزانت
علیرصا جونو ببوس

سلام گلم.بیا دلمون تنگ شده ها😘